Karneler, yalnızca öğrencileri değil ailelerini de heyecanlandırıyor. Fakat benlik kıymeti okuldan aldığı notlarla ilişkilendiren öğrenciler için makus karne büyük bir yıkıma, ebeveynlik başarısı olarak kıymetlendirdikleri notların düşüklüğü de ebeveynler için kedere dönüşebiliyor. Bedel ve muvaffakiyet kaybı olarak görülen karnelerin sonuçları, her iki tarafa büyük bir hayal kırıklığı yaşatıyor. “Çocuk ne hisseder, düşünürse, o formda davranacaktır” diyen Uzm. Kl. Psk. Dilşah Özcan, makus gelen karne sonrası aile çocuğa, “Zayıfsın, tembelsin, başarısızsın” üzere etiketlemeler yaptığında çocuğun hakikat davranışlar göstermekte zorlanacağını, kusurları tekrarlamaya devam edeceğini belirtti.
‘Karne notu çocuğun zekasının göstergesi değil’
Takdir edilmek, beğenilmek herkes için gereksinimdir. Bu gereksinimin karşılanabileceği alanlardan biri de akademik muvaffakiyet olacaktır. Lakin yaşanan meseleler karşısında gelen berbat karnenin çocuğun yargılanmasına, suçlanmasına da neden olmaması gerektiğinin altını çizen Uzm. Kl. Psk. Özcan, şöyle devam etti:
“İyi karne, makus karne tarifinden daha çok çocuğa sorumluluk kavramının öğretilmesi, uzun vade de çocuğun hayat muvaffakiyetindeki notunu arttıracaktır. Çocuğun hayat başarısı, geleceğini belirleyen evrak olarak gösterilen karnenin verilme emeli aslında o yıl içinde öğrendiği bilgilerin kâfi olup olmadığıyla ilgilidir. Karne notu çocuğun yeteneğinin, ilgisinin, kıymetlerinin, zekasının bir göstergesi değildir. Tıpkı halde anne babaların ebeveynlik notu da karnede yazmaz.”
Notlara verilen çok tepki öz itimat kaybı yaratabilir
Uzm. Kl. Psk. Özcan, şayet çocuğun karnesindeki notlar düşükse, bunun nedeninin araştırılması gerektiğini söyledi.. Bu araştırmayı yaparken suçlayıcı ya da eleştirel bir üsluptan çok sorunun çözmeye yönelik adım atılmasının ehemmiyetine dikkat çeken Özcan, “Anne ve babaların çocuklarına gösterdikleri çok reaksiyonlar çocukta dert, tasa yaratacağı üzere öz itimat kaybına da neden olabilir. Lakin aile makus gelen karneyi de görmezden gelmemeli. Aile çocuğunun aldığı düşük notlarının sebeplerini araştırmalı, yaşanan sorunlar için tedbirler de almalı. Alınan notlardan çok periyot boyunca gösterilen efor, yerine getirilen sorumluluklar üzerinde durulmalı, okulda alınan sorumluluklarla ilgili olarak çocuğun yaptıkları ve yapmadıkları hakkında farkındalıklar oluşturulmalı. Düşük notların telafisi için tahlil teklifleri getirilmeli, bir yol haritası oluşturularak, bu durumun bedelleri tartışılmalı. Bunlar yapılırken çocuğa pahasının notlarla ölçülemeyecek kadar değerli olduğu, her şart ve durumda ailesi tarafından sevileceği, destekleneceği de hissettirilmeli. Çocuk için benlik bedelinin notlara, sevginin şarta bağlı olmadığı bir ortam yaratılmalı” dedi.